Uwajima

Vanuit Hagi aan de noordkust steken we via het heuvelachtige binnenland over naar de zuidkust. Na een paar dagen bereiken we Hiroshima waar we het museum over de atoombom van 6 augustus 1945 bezoeken. Eind 1945 waren er 140.000 doden geteld. Ook daarna zijn er nog ongeveer hetzelfde aantal mensen overleden aan de gevolgen van de bom. Erg indrukwekkend. In het museum is een wand aan het meisje van de 1000 kraanvogels, Sadako Sasaki, gewijd. Ze was 2 jaar toen de bom viel en overleed aan leukemie toen ze 12 was.

Er is veel bebouwing en verkeer rond Hiroshima. Het wordt anders als we via een zevental enorme bruggen die een aantal eilanden verbinden, oversteken van Honshu naar Shikoku. De langste brug waar we over fietsen is 4.1 kilometer.

Shikoku is bekend vanwege de vele pelgrims die wandelend 88 tempels, die verspreid over het eiland liggen, bezoeken.We komen regelmatig pelgrims tegen. De meeste zijn gekleed in een witte blouse met Japanse tekens achterop en een ronde rieten hoed.Wij bezoeken ook af en toe een van de 88 tempels maar niet allemaal en af en toe doen we er ook eentje die niet op het lijstje staat. Een bijzondere was de Unrinji kattentempel in Kibekami maar die was nog op Honshu.

We rijden met de klok mee rond het eiland. De noordkant is druk maar aan de oost- en delen van de zuidkust hebben we prachtige fietsdagen met weinig verkeer, mooie natuur en regelmatig uitzicht op zee.

Vanuit Takamitsu, de hoofdstad van Shikoku gaan we een dagje met de ferry naar Naoshima, een eiland met een paar grote musea en vooral beroemd vanwege de gele en de rode pompoen. Ze zijn iets kleiner dan we hadden gedacht maar toch mooi om ze in het echt te hebben gezien.

We ervaren Japan als een extreem veilig land. We hebben regelmatig een kamer in een Japanse herberg (ryokan of minsuki) en deze hebben af en toe geen slot op de kamerdeur. Dat de fietsen soms 's nachts niet binnen kunnen staan maakt ons ook niet ongerust.

Dat de schoenen uit moeten bij de voordeur en we binnen ophuisslippers lopen daar zijn we al aardig aan gewend. In het toilet en op de tatamimatten in de slaapkamer moeten trouwens weer andere slippers worden gedragen. Het gaat soms nog niet helemaal zoals het hoort.

Slapen doen we merendeels binnen. In de tent is het 's nachts erg warm en om 18.00 uur is het al donker. De laatste dagen heeft de vochtige warmte gelukkig plaatsgemaakt voor 'gewoon' warm weer.

In het zuidwesten van het eiland rijden we door het Muroto geopark. Grappig om hier op een kaart te lezen dat de Hondsrug ook een geopark is. We zien in het museum ook dat er voor de Japanse eilandengroep de Nankai trog ligt met een onvoorstelbare diepte van meer dan 3 kilometer.

We zijn in een land waar aardbevingen en tsunamies voorkomen. Op lantarenpalen staat regelmatig hoever je boven de zeespiegel bent. Ook zien we bordjes die tsunamievluchtroutes aangeven. Verder zijn er heel veel hoge stellages gebouwd van rond de 20 meter waar mensen heen kunnen vluchten als er een muur van water op ze afkomt. Ook is er een heel netwerk met bevingsapparatuur dat over de Japanse eilanden en de zee is uitgespreid om informatie over eventuele zeebevingen te registreren.

Wij zijn ondertussen bijna rond op Shikoku en zijn van plan om de komende week de oversteek naar Kyushu te maken en daar onze resterende tijd in Japan rond te fietsen.