Thakhek

Op weg naar Hanoi komen we in het mooie Tam Coc. De prachtige omgeving met karstgebergte en veel water is een wereld erfgoed gebied. De vele meertjes worden bevaren door veelal vrouwen die met de voeten roeiend toeristen vervoeren. Het gebied kent ook vele grotten en tempels. Het is behoorlijk toeristisch maar wel op een leuke manier.

Hanoi is een hectische stad vol met brommers. Wil je een weg oversteken dan is het de kunst om door te blijven lopen ondanks dat je aan alle kanten wordt gepasseerd. We verblijven in een fantastisch appartement vlak bij een meertje, ongeveer 3 kilometer buiten het centrum. Het eerste wat we doen is een visum halen bij de Laotiaanse ambassade. Natuurlijk bezoeken we een paar bezienswaardigheden zoals het mausoleum van Ho Chi Minh. We constateren dat ome Ho er nog goed geconserveerd bij ligt. Verder gaan we naar een museum over de historie van het land. Allemaal propaganda. Beter is het bezoek aan een door de Franse koloniale overheerser gebouwde gevangenis die later door de Noord Vietnamezen wordt gebruikt. Hier heeft o.a. John McCain, die in 1967 met zijn vliegtuig neerstortte in het meer achter ons hotel, gevangen gezeten.

Omdat we in het noorden van Vietnam niet door de bergen naar Laos willen fietsen gaan we vanuit Hanoi weer naar het zuiden om ter hoogte van Vinh de doorsteek naar Laos te doen. We hoeven dan maar een "bultje" over.

Deels via een andere route fietsen we terug naar Tam Coc, waar we eerder al een accommodatie hebben gereserveerd om daar Tet mee te maken. Tet is een rustiger feest dan ons Oud en Nieuw. We horen heel even vuurwerk maar dat is zo voorbij. Nieuwjaarsdag is om met de familie te zijn en te eten. Natuurlijk wenst iedereen elkaar wel happy Tet.

Vlak voor Vinh ontdekt Annalies dat ze een deel van een vulling van een kies kwijt is. Vanwege de vakantie zijn de tandartsen die middag dicht maar de volgende ochtend kan ze direct worden geholpen. Kosten nog geen 6 Euro.

De afgelopen weken was het donker en af en toe nat en koud weer (14-15 graden). Weer op weg naar het zuiden begint het steeds zonnigers te worden, prima fietsweer.

De klim naar het hoogste punt waar de grensovergang is gaat makkelijker dan we dachten. Na de nodige chaos en gehussel bij de grens komen we toch nog binnen het uur Laos binnen. In de eerste kilometers in Laos valt vooral de rust op, geen getoeter meer. De temperatuur in Laos is ook meteen een stuk hoger en daardoor is het ook veel droger. Ook valt direct op dat Laos een stuk armer is. We fietsen een stuk van de Thakhek-loop en bezoeken op weg naar Thakhek nog een grot die we vijf jaar geleden hebben gemist. We dalen af naar de Mekong en hebben nu weer temperaturen van rond de 34°C. Het plan is om de Mekong richting het zuiden te volgen voordat we weer naar Thailand gaan.

PS Onze provider heeft problemen waardoor we helaas geen foto's kunnen plaatsen.