Lushan
Door: A&J
Blijf op de hoogte en volg Jenne
16 Juni 2020 | Taiwan, Renai
In Taitung logeren we weer in ons favoriete hotel. Het overkomt ons nogal eens dat we weer aankloppen bij een hotel waar we eerder zijn geweest. Dat krijgt toch iets familiairs. Van de kant van het personeel uit zich dat vaak in de vorm van presentjes. Meestal fruit maar ook kregen we laatst een bord heerlijke shashimi (tonijn) en zelfs een sixpack bier.
Na Taitung gaan we eerst nog een klein stukje naar het zuiden naar Zhiben. Deze plaats staat bekend om de heetwaterbronnen. Normaal zou het hier vol moeten zitten met Japanners maar die mogen nu het land niet in. Net als in de andere toeristische plaatsen zijn de hotels zo goed als leeg. Het gevolg is dat de prijzen van de kamer flink gedaald zijn. Voor ons wel aantrekkelijk maar voor de ondernemers een ramp. Voor een heel behoorlijke kamer inclusief toegang tot een mooie hotspring met hottubs betalen we nog geen dertig euro. In de omgeving is een mooi natuurpark en we brengen een bezoek aan de lelievelden. De lelies worden ook gegeten (wij eten leliesoep en gefrituurde lelies ) en er wordt thee van gemaakt.
Dan weer noordwaarts. Eerst langs de kust en dan over een heuvelrug naar de mooie vallei.
Een hele tijd geleden zijn we Bo en Lok, twee fietsers uit Hong Kong die ook al maanden in het land zijn, tegengekomen. We spreken af elkaar te ontmoeten in Hualien. Zij weten een paar goeie restaurants en wij maken graag gebruik van hun kennis van de taal. De menukaarten zijn voor ons vaak ingewikkeld. Gelukkig is er regelmatig een Engelstalige versie of er zijn plaatjes van de gerechten. Zoniet dan richten we met Google translate de camera op de chinese teksten en komt er een vertaling. Deze is helaas niet altijd accuraat. In dat geval wijzen we maar wat gerechten aan die op belendende tafels zijn geserveerd. Eten krijgen we altijd en het smaakt ook altijd.
Door de bekende Taroko Gorge starten we de beklimming naar de Wuling pas (3275 meter). De Gorge is spectaculair mooi en op veel plaatsen stappen we af om van het uitzicht te genieten. We logeren in Tainxiang in het enige betaalbare hotel. De volgende dag gaat naar de Luoshao tempel waar een hostel moet zijn met eetmogelijkheid. Als we aankomen is er niemand. Alleen de toiletten en de douche zijn toegankelijk. Na ruim een uur wachten komt er een groep wandelaars die gereserveerd blijkt te hebben. Ook voor ons wordt eten geregeld en wij zetten ons tentje op onder een afdakje. De volgende nacht kamperen we op een parkeerplaats achter een benzinestation. Omdat het weekend is staan er al heel veel andere tenten van mensen die wandelingen maken in de bergen. Toch vreemd dat er geen reguliere campings zijn. We staan een beetje te klungelen om onze tunneltent op te zetten op het asfalt. Al snel komt hulp. Een aardige meneer timmert de tent met een paar betonspijkers vast aan het asfalt. Weer wat geleerd. 's Avonds eten we mee met de familie. Best gezellig met gebrekkig Engels en Google translate. Dan moeten we nog 15 kilometer naar de top. De parkeerplaats is op 2335 meter. De top is op 3275 meter. Slechts 940 meter stijging lijkt eenvoudig. De eerste 5 kilometer gaan makkelijk. Dan wordt het steiler. Als we de 3000 meter net hebben aangetikt krijgen we een mooie afdaling. Maar ja.... dat is korte pret die we weer moeten bezuren. Het laatste stuk is loodzwaar met stukken van ruim boven de 20 procent. Dit gecombineerd met minder zuurstof op hoogte betekent dat we vaak al na honderd meter weer even moeten stoppen om op adem te komen. Dat geldt trouwens ook voor de renners op hun racefietsen. Op de top worden we verwelkomd door een enthousiaste menigte met veel gejoel en een daverend applaus. We voelen ons ook wel een beetje etappewinnaar.
De afdaling wordt helaas ontsierd door de vele auto's van huiswaartskerende wandelaars.
Nu rusten we lekker uit op 1200 meter in een hotel met jawel...... een hotspring.
Na Taitung gaan we eerst nog een klein stukje naar het zuiden naar Zhiben. Deze plaats staat bekend om de heetwaterbronnen. Normaal zou het hier vol moeten zitten met Japanners maar die mogen nu het land niet in. Net als in de andere toeristische plaatsen zijn de hotels zo goed als leeg. Het gevolg is dat de prijzen van de kamer flink gedaald zijn. Voor ons wel aantrekkelijk maar voor de ondernemers een ramp. Voor een heel behoorlijke kamer inclusief toegang tot een mooie hotspring met hottubs betalen we nog geen dertig euro. In de omgeving is een mooi natuurpark en we brengen een bezoek aan de lelievelden. De lelies worden ook gegeten (wij eten leliesoep en gefrituurde lelies ) en er wordt thee van gemaakt.
Dan weer noordwaarts. Eerst langs de kust en dan over een heuvelrug naar de mooie vallei.
Een hele tijd geleden zijn we Bo en Lok, twee fietsers uit Hong Kong die ook al maanden in het land zijn, tegengekomen. We spreken af elkaar te ontmoeten in Hualien. Zij weten een paar goeie restaurants en wij maken graag gebruik van hun kennis van de taal. De menukaarten zijn voor ons vaak ingewikkeld. Gelukkig is er regelmatig een Engelstalige versie of er zijn plaatjes van de gerechten. Zoniet dan richten we met Google translate de camera op de chinese teksten en komt er een vertaling. Deze is helaas niet altijd accuraat. In dat geval wijzen we maar wat gerechten aan die op belendende tafels zijn geserveerd. Eten krijgen we altijd en het smaakt ook altijd.
Door de bekende Taroko Gorge starten we de beklimming naar de Wuling pas (3275 meter). De Gorge is spectaculair mooi en op veel plaatsen stappen we af om van het uitzicht te genieten. We logeren in Tainxiang in het enige betaalbare hotel. De volgende dag gaat naar de Luoshao tempel waar een hostel moet zijn met eetmogelijkheid. Als we aankomen is er niemand. Alleen de toiletten en de douche zijn toegankelijk. Na ruim een uur wachten komt er een groep wandelaars die gereserveerd blijkt te hebben. Ook voor ons wordt eten geregeld en wij zetten ons tentje op onder een afdakje. De volgende nacht kamperen we op een parkeerplaats achter een benzinestation. Omdat het weekend is staan er al heel veel andere tenten van mensen die wandelingen maken in de bergen. Toch vreemd dat er geen reguliere campings zijn. We staan een beetje te klungelen om onze tunneltent op te zetten op het asfalt. Al snel komt hulp. Een aardige meneer timmert de tent met een paar betonspijkers vast aan het asfalt. Weer wat geleerd. 's Avonds eten we mee met de familie. Best gezellig met gebrekkig Engels en Google translate. Dan moeten we nog 15 kilometer naar de top. De parkeerplaats is op 2335 meter. De top is op 3275 meter. Slechts 940 meter stijging lijkt eenvoudig. De eerste 5 kilometer gaan makkelijk. Dan wordt het steiler. Als we de 3000 meter net hebben aangetikt krijgen we een mooie afdaling. Maar ja.... dat is korte pret die we weer moeten bezuren. Het laatste stuk is loodzwaar met stukken van ruim boven de 20 procent. Dit gecombineerd met minder zuurstof op hoogte betekent dat we vaak al na honderd meter weer even moeten stoppen om op adem te komen. Dat geldt trouwens ook voor de renners op hun racefietsen. Op de top worden we verwelkomd door een enthousiaste menigte met veel gejoel en een daverend applaus. We voelen ons ook wel een beetje etappewinnaar.
De afdaling wordt helaas ontsierd door de vele auto's van huiswaartskerende wandelaars.
Nu rusten we lekker uit op 1200 meter in een hotel met jawel...... een hotspring.
-
16 Juni 2020 - 09:17
Hilda & Bart:
Wat weer een prachtig reisverhaal Jenne en Annelies! Taiwan lijkt ons ook heel mooi. Misschien een keer doen vanaf Singapore, als we bij broer Henk zijn! Wel apart dat jullie dat deel van het land wel in mogen en de Japanners niet... -
16 Juni 2020 - 09:59
Ruud Boelens:
Zo, wat kan je daar hoog komen, zo met de fiets. En wat knap van jullie dat je dat lukt, met bagage and all. En mooie belevenissen. Wat wil een mens nog meer?
Intussen zijn wij al blij als we over een paar weken een weekje in de Achterhoek mogen kamperen :-).
Geniet ze.
Hartelijke groet,
Ruud -
16 Juni 2020 - 10:21
Fred:
Jenne,
Je moet Annelies ook es wat uit de wind houden. Haar groene shirt is inmiddels zwaar van kleur verschoten.
Veel plezier nog.
Gr. Fred en josé -
16 Juni 2020 - 10:32
Ina:
Dag Annalies en Jenne, wat maken jullie toch leuke dingen mee en wat een prachtige foto's. En wat een heerlijkheid dat jullie je daar vrij mogen bewegen. Veel plezier! Groet, Ina -
16 Juni 2020 - 10:45
Daphne:
Wat leuk om jullie avonturen weer te lezen. Zo te zien maken jullie veel vrienden daar en is het een prachtig land. Blijf lekker genieten! -
16 Juni 2020 - 18:26
Emmy:
Hoi Annalies en Jenne,
Ik zit elke dag in hetzelfde huis, dus zo nu en dan hetzelfde hotel is nog aardig afwisselend.
Leuk om weer een bericht te lezen. Grappig om te zien hoe jullie weer eens met volle bepakking naar boven gaan.
Veel plezier, blijf goed gezond en tot een volgend bericht.
Jan en Emmy -
17 Juni 2020 - 22:14
Barteld:
Mooie ontmoetingen, mooie foto's en alle tijd; zo leer je het land wel een beetje kennen! Fijne voortzetting!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
