Phnom Penh

Langs veelal rustige wegen fietsen we vanuit Bangkok naar het oosten, richting Cambodja. Helaas voor ons hebben we voortdurend tegenwind. We starten steeds vroeger omdat het 's ochtends nog relatief koel is en de wind nog niet hard waait.

In Bang Khla is het Loy Krathong feest. Feestelijk versierde boten varen in de avond op de rivier en de mensen plaatsen allemaal drijvende objecten met kaarsjes en wierook in het water. Een mooi schouwspel.

Het plan is om bij Poipet Cambodja binnen te rijden. Toen we dat in 2002 deden was Poipet een smerig stadje en de weg van Poipet naar Seam Reap (Ankor Wat) was een karrepad met gevaarlijke gaten en vervallen bruggen. We willen graag zien hoe de nieuwe weg er uitziet. Een kilometer of 50 voor de grens treffen we twee Belgen op de fiets die ons waarschuwen dat de eerste 35 km van deze weg, mede door wegwerkzaamheden levensgevaarlijk is om te fietsen. Omdat we graag heel blijven verleggen we onze route en gaan 100 km zuidelijker de grens over.

Na een paar rustdagen in Battambang fietsen we in een viertal etappes naar Phnom Penh. Onderweg logeren we in dezelfde hotels en guesthouses waar we ook in 2018 verbleven. Grappig om te ervaren hoe goed en soms hoe slecht het geheugen is.

Opvallend is hoeveel we worden gegroet onderweg. Vooral kinderen beginnen spontaan te roepen en te zwaaien als we langskomen.

We rijden, vanwege de afstanden tussen de overnachtingsplaatsen vaak lange stukken op de grote weg maar regelmatig pakken we ook nog een eind binnendoor over kleine, vaak onverharde landwegen door piepkleine dorpjes. Soms even stoppen voor een kudde geiten of een groep waterbuffels is veel leuker dan al dat verkeer. De "highway" is niet vergelijkbaar met de Nederlandse snelwegen. In Cambodja gebruikt iedereen deze weg. Meestal zijn er twee banen voor het snellere verkeer en één baan voor de rest. In de praktijk zie je ook tuktuks en brommers op de snelle baan en wordt er links en rechts ingehaald. Alle kruisingen zijn gelijkwaardig en er zijn veel U-turns, de "highway" gaat dwars door de dorpen. De langzame baan is voor fietsers, venters of om je voertuig te parkeren als je even een dutje wilt doen. Ook wordt deze baan gebruikt om een stukje de andere kant op, tegen het verkeer in te rijden. Er komt ons zelfs een brommer met een auto op sleeptouw tegemoet. In alle gevallen dus goed opletten.

We zijn nu in Phnom Penh. Dit keer geen bezoeken aan gevangenissen en killing fields van de Rode Khmer. We zijn in 2002 en 2018 op verschillende plaatsen geweest en het was zo naar dat we geen tweede keer hoeven. In het verslag van 2018 kun je eventueel teruglezen waar we toen geweest zijn.

Bij de Vietnamese ambassade blijkt dat we daar geen visum meer kunnen regelen. Dit moet langs de elektronische weg via een e-visum. Maar dat duurt wel langer dan direct regelen. Daarom hebben we een paar extra dagen in Cambodja.