Tuy Hòa

Omdat we moeten wachten op ons visum voor Vietnam blijven we al met al een week in Phnom Penh. Als je wat langer rondloopt krijgt de stad langzamerhand iets vertrouwds. We hebben ook mooi tijd om een fietsenmaker de derailleurs even goed na te laten kijken, en vooral schoon te laten maken.

Vanuit Phnom Penh steken we met een pont de Mekong over en gaan zoveel mogelijk binnendoor langs kleine weggetjes richting Vietnamese grens. Het is een stoffige onderneming. Als ons op de onverharde wegen een auto passeert zitten we daarna een hele tijd in het rode stof. Af en toe een stuk asfalt is een verademing.

We komen zonder problemen Vietnam binnen en mogen maximaal 90 dagen blijven. Vietnam is duidelijk een rijker land hoewel ook hier veel arme mensen wonen. Zowel in Cambodja als in Vietnam valt op dat er een rijke bovenlaag is die in idioot grote auto's rondrijdt. In Vietnam maken automobilisten veelvuldig gebruik van de claxon, ook en vooral in de bebouwde kom. Vrij irritant.

Wat wel mooi is, is dat in Vietnam, een oude Franse kolonie, heerlijk stokbrood verkrijgbaar is. Tussen de middag een lekker broodje "Banh Mi" is bij ons favoriet (in Groningen ook trouwens). De Vietnamezen willen graag contact maar spreken vrijwel geen engels. Dan maar communiceren met Google translate. Soms leidt dat tot hilarische vertalingen. Als wij in een hotel vragen of we ook een ontbijt kunnen krijgen is het antwoord bevestigend en of "Grandfather and grandmother" ook een diner willen. Zo worden we even op de feiten gedrukt.

Wat de wind betreft zijn we buitengewoon ongelukkig. De wind is voortdurend noord-oost. En waar gaan wij heen? Juist naar het noordoosten. Een aantal dagen is het zelfs stormachtig en de temperatuur zakt 's nachts naar ongeveer 16° C waardoor we 's avonds met een lange broek en een fleece aan zitten te eten. Dat de temperatuur lager is ligt ook aan de hoogte. Vanaf deCambodjaanse grens fietsen we over een hoogvlakte naar de kust en zitten we meestal tussen de 400 en 800 meter. De centrale hooglanden ten noorden van Dalat blijken een ideale temperatuur te hebben voor de verbouw van koffie of zoals het hier heet cà phê. De oogst is inmiddels geweest en in de dorpen die we passeren liggen op kleden op straat of op het erf de koffiebessen te drogen. De koffie die erg lekker is, krijg je vaak geserveerd met een minifilter op het glas samen met een glas thee. Het wemelt onderweg van de koffietentjes. Meestal als je een leuke plek ziet is het om koffie te drinken. Restaurants zien er vaak veel minder luxe uit.

Met Kerst nemen we een rustdag en op 30 december bereiken we de kust. Met oud en nieuw verblijven we in Tuy Hòa een paar dagen in een mooi appartement. De temperatuur is weer op het vertrouwde niveau van rond de 28°C en naast wandelen langs het strand liggen we elke dag op het dak in het zwembad.

Vanaf 2 januari is het weer 'hard' werken tegen de wind in die zich heeft aangepast aan onze rijrichting en de komende dagen pal uit het noorden komt. Er moet toch iets te klagen zijn nietwaar?

We wensen iedereen een mooie jaarwisseling en een goed 2024.