Vinh

Het is onvoorstelbaar hoeveel brommers er in Vietnam rondrijden. Vroeger zat iedereen op de fiets, nu dus op de brommer. Je moet er niet aan denken hoe het er uit gaat zien als de brommer wordt ingeruild voor een auto. Al die brommers maken veel lawaai dat op zijn beurt weer wordt overstemd door claxonerende automobilisten. Vrachtwagens doen er dan nog weer een schepje bovenop. Positief is dat ook hier inmiddels elektrische auto's en brommers rondrijden van het Vietnamese merk Vinfast. Wie weet hoor je in de toekomst alleen nog claxons.

We volgen de kust naar het noorden. Voor vertrek waren we bang dat we dan veel over Highway 1 die Ho Chi Minh-stad, het vroegere Saigon met Hanoi verbindt zouden moeten fietsen, maar dat is niet het geval. Gelukkig kunnen wij meestal kiezen en fietsen veel over kleinere wegen op het platteland. Meestal ligt hier ook asfalt maar dat kan ook zomaar overgaan in een betonpad dat dan weer overgaat in onverhard, de ene keer met en de andere keer zonder kuilen. Uiteindelijk wordt het dan wel weer een asfaltweg. Onderweg zien we heel veel garnalenkwekerijen en ongelooflijk veel afval. Jammer hoe soms prachtige stukken van de kust vervuild zijn. Maar onderweg natuurlijk ook veel rijstvelden, peperplantages en hele stroken met kaneelbomen.

We hebben het wel goed naar de zin in Vietnam. De temperatuur is hier rond de 25 graden en 's nachts koelt het af naar een graad of 20. Af en toe een bui, vooral 's nachts, zorgt ervoor dat de natuur mooi fris oogt. We hebben besloten om zo lang mogelijk in Vietnam te blijven omdat in februari en maart de boeren in Thailand en Laos beginnen met het verbranden van de restanten van hun rijst- en maisvelden wat leidt tot grote luchtverontreiniging. Niet fijn om in rond te fietsen.

De afgelopen weken hebben we o.a. Hoi An bezocht. Hier zien we veel toeristen die allemaal de oude koloniale stad bezoeken. Op weg naar Da Nang komen we langs Marble Mountains, vijf heuvels in het vlakke landschap, waarvan wij de heuvel Thuy Son oplopen. Op deze heuvel bezoeken we een aantal grotten met daarin tempels. Na Da Nang fietsen we via de Hai Van Pass naar Hué. Hier bekijken we de oude stad met daarin de citadel met de restanten van het oude keizerlijke deel en bezoeken onder andere een aantal graftombes in de buurt van de stad. De regerend keizer begon tijdens zijn leven al met de bouw van zijn tombe en natuurlijk moest die groter en/of indrukwekkender zijn dan die van zijn voorganger. Trouwens de gewone Vietnamezen kunnen er ook wat van. Regelmatig fietsen we langs en door gigantische begraafplaatsen met allemaal grote grafmonumenten.

Na Hué komen we door de vroegere gedemilitariseerde zone die ooit de grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam vormde. We bezoeken hier het tunnelcomplex van Vinh Môc. Deze kustplaats ging ondergronds als reactie op de zware bombardementen in oorlogstijd. Zestig families (over)leefden hier ondergronds. Indrukwekkend.

Een paar dagen geleden heeft zich hier een temperatuurval van meer dan 10 graden voorgedaan gecombineerd met regen. En er kunnen gigantische buien vallen hebben we ondervonden. Het koude weer duurt volgens de voorspellingen ongeveer een week. Kortom, voor ons een rustig weekje met weinig kilometers en een aantal rustdagen.

Het plan is om door te fietsen naar Hanoi, een visum te halen voor Laos bij de ambassade en dan weer terug te gaan naar Vinh om vandaar de doorsteek naar Laos te maken.